387 06.10.2006. GODINA VIII |
|
||||
press: StripCore |
||
10. okt. 2006 od 21.00: VLADAN NIKOLIC: NENAKLEPNI SAMOMOR - razstava stripov in slik, KUD France Preseren, Ljubljana 11. okt. 2006 ob 20.00: VLADAN NIKOLIC: IZGINJAJOCE VRSTE - razstava slik, galerija Kresija, Ljubljana 12. okt. 2006 ob 18.00: WOSTOK: OD KRNJETINA DO KMETA - predavanje, KUD France Preseren, Ljubljana 14. okt. 2006, 14.30 - 16.30: WOSTOK: Mosturbacija? stripovski jam session, KUD France Preseren, Ljubljana V priponki so poleg bolj podrobne predstavitve projekta (in napovedi programa Strip Core-a v naslednjih mesecih) se besedili Spele Standeker in Matjaza Brulca o delu Vladana Nikolica ter Wostokov manifest Wostok proti Wostoku. VIZUALNI MATERIAL ZA NOVINARJE JE NA VOLJO NA http://www.ljudmila.org/stripcore/mostovi/press Večletni projekt, katerega iniciator je slovenski avtor stripa Ciril Horjak, je posledica goste in plodne kulturne izmenjave v času nekdanje skupne države in dolgoletne tradicije stripa, stripovske ustvarjalnosti v Srbiji. Slednje potrjuje že redna navzočnost srbskih avtorjev v reviji Stripburger, najbolj pa seveda prva izdaja antologije vzhodnoevropskega stripa Stripburek - comics from behind the rusty iron curtain, ko so zavzeli skoraj tretjino obsega publikacije. Horjaka je kot avtorja zanimal tudi proces soustvarjanja stripovske knjige; Mostovi so tako tudi metafora tega sodelovanja in povezovanja ter hkrati še glavna tema stripov, s katerimi pri projektu sodeluje šest srbskih avtorjev: Miroslav Lazendić, Maja Veselinović, Vladan Nikolić, Mr. Stocca, Aleksander Zograf, Wostok. Wostokov strip je pravzaprav plod sodelovanja s Profijem (A. Opačić), Rashidom (R. Popović) in Moskovskim. Kaj se zgodi, če striparji razmišljajo o mostovih, se bo delno razkrilo decembra, ko v zbirki Republika Strip izide prvi del trilogije Mostovi. Drugi in tretji del sledita v prvi polovici 2007. NAPOVEDNIK
|
||
Strip vesti |
|
|
|
Piše: Marko Šunjić |
||
Sa zadovoljstvom vam mogu najaviti pojavljivanje novog strip serijala na domaćoj strip sceni, ali i novog izdavača! Novoosnovana izdavačka kuća Fibra iz Zagreba predstavlja Spaghetti Brothers autora Carlosa Trilla i Dominga Mandrafine, svoje premijerno izdanje na koje smo vrlo ponosni, a koje bi trebalo ugledati svjetlo dana 15.10. Više informacija o samom stripu možete pročitati na našim internet stranicama na adresi www.fibra.hr. Stranice su trenutno u izradi, ali neki osnovni podaci (pa i nešto više od toga) su već sada dostupni.
Trenutno su u pripremi i dvije knjige iz poznatog serijala Love & Rockets (Ljubav i Rakete), kao i albumi "Bosanske basne" Tomaža Lavriča, te "Presveto srce" Moebiusa i Jodorowskog, čiji se izlazak očekuje 20.11. |
||
press: Van Gogh |
||
Toliko u uvodu, a sada malo o samom stripu. Julia je kriminologinja koja radi kao asistentica na Hollyhock University-u u Garden City-u, ali od strane tužiteljstva i policije često biva pozvana da im pomogne u rješavanju najtežih slučajeva. Julia živi sama sa svojim mačkom Tony-jem, a društvo joj pravi kućna pomoćnica Emily. Od Julijinih suradnika tu su: glavni tužitelj, poručnik Webb, narednik Irvin i privatni detektiv Leo Baxter. (svi su dobili lik po nekom od filmskih junaka). Glavni neprijatelj Julie je serijski ubojica Myrna Harrod koja se pojavljuje u prve tri epizode kao i 40-tak epizoda kasnije, dok su ostali negativci razni psihopati, bombaši, otmičari, mafijaši i sl. Tijekom stripa Julia vodi svoj dnevnik čime je Berardi približio Juliu i ženskom dijelu publike, ali daje stripu i dodatnu književnu vrijednost. Juliu će sigurno obožavati svi ljubitelji krimića i trilera s tim da se dosta pažnje pridonosi psihološkom profiliranju kriminalaca. Prema prvim reakcijama čitatelja mogu Vam reći da Julia ima svijetlu budućnost jer se radi o stvarno kvalitetnom i zanimljivom izdanju koje je u Italiji uz Tex-a i Dylan Dog-a najpopularniji strip izdavačke kuće Bonelli. |
||
press: Beli Put |
||
|
||
Piše: V. Fumeti |
||
| -Uz prvi broj nove strip edicije-
Veliki deo bogate, skoro fascinatne savremene produkcije stripova u Hrvatskoj pripada reprizama stripova junaka koji su bili popularni u Jugoslaviji (sa onim eks ili bez ovog eks!). I koji su, veoma često, premijerno i dugovečno izlazili baš ovde, u Srbiji, odnosno u novosadskom Dnevniku. Zahvaljujući tzv. striparnicama, Alan Ford i Darkvud, pa i nekim beogradskim knjižarama, i naši ljubitelji devete umetnosti sada su u prilici da čitaju reprize starih priča i serijala ili pak da prate nove avanture stripskih heroja (pre svega italijanske produkcije) koje su zavoleli tokom 70-ih, 80-ih... Tako trenutno pratimo stare i nove stripove o Teksu, Bleku, Dr Nou, o Kenu Parkeru, Martiju Misteriji, Dilanu Dogu, Malom rendžeru, a donedavno i o Konanu! Posebnu priču predstavljaju stripovi Magnusa i Bunkera – Alan Ford, pre drugih, koji trenutno, što u tvrdim što u mekim koricama izlazi i u Hrvatskoj i kod nas! I nove epizode i stare, dobre priče! Na talasu te "alan fordovštine", koja kao da nikada neće minuti, dolazi i strip Satanik, čija se prva sveska upravo pojavila u izdanju zagrebačkog "Bukgloba", gotovo istovremeno sa serijalom Kriminal istog tandema, a koja nam omogućava da upoznamo i jedan malo drugačiji strip iz rane faze Magnusovog i Bunkerovog probijanja na prenaseljenoj talijanskoj stripskoj sceni. Serijal Satanik je nastao nekoliko meseci posle kreiranja serijala Kriminal, daleke 1964. godine. Ne ulazeći u medijske razloge odluke Magnusa i Bunkera da paralelno rade Kriminal i Satanik, u sveskama kakve su jugoslovenski čitaoci prvi put sreli u tzv. Super strip "Vjesnikovoj" biblioteci (setićemo se: Čelična pandža, Pauk, Nero Volf, Barakuda, Mardokovi junaci, Ajronsajd; a zatim bez reda: Dijabolik, Desperado, Uranela i, naravno, Alan Ford), posvetićemo pažnju, posle ove preduge rečenice samoj Satanik! (Ne, nisam pogrešio, Satanik je žena!)
U osnovi serijala o zloj ženi Satanik, nalazi se genijalna Stivensonova ideja o doktoru Džekilu i mister Hajdu, dakle o dvojnosti ljudske prirode, koja se aktivizuje i podstiče kakvim hemijskim sredstvom. U biti te ideje, koja će biti ugrađena i u druge fikcije popularne kulture leže dve bitne miteme. Prva je, pominjana dvojnost ljudskog karaktera, druga strah od (napretka) tehnologije, kao posledica negativnih civilizacijskim iskustava sa primenom naučnih pronalazaka u 19. i 20. veku. Glavna junakinja Marni Banister, mlada je naučnica sa gadnim felerom na licu. To je usmerava ka naučnoj karijeri, ali i udaljava od porodice i drugih ljudi njenog naraštaja, posebno muškaraca. Iskompleksiranost i negativna porodična presija, vode je u pustolovinu otkrića i upotrebe napitka koji je posle stadijuma još ružnijeg lika, ubrzo pretvara u zanosnu lepoticu. U tom stadijumu, ova leptirica, međutim, ima izrazito zle ideje i ubija one koji joj se nađu na putu. I naklonjene i nenaklonjene. Od leptirice postaje bogomoljka! Strip Satanik smešten je u Ameriku, kao i Alan Ford. Magnus i Bunker u ovom serijalu koriste gotovo identičnu satiričko-kritičku matricu, a uvodna priča Zakon zla, vožnja je kroz niz stereotipa o američkom društvu i hororno-metamorfoznom žanru, takođe. Smešno i neverovatno zvuče informacije o svojevremenim neprilikama serijala sa italijanskom cenzurom, sa plenidbom nekih spizoda, jer je svet u međuvremenu napredovao, s obe strane okeana, pa nam se sem hinjenosti zle matrice, Satanik čini bezazlenim u poređenju sa aktuelnim trendovima. Sama priča je, naravno, uticala da Magnusov crtež bude realističniji, manje stilizovan u odnosu na Alana Forda, ali se i u Sataniku nazire onespokojavajući svet 60-ih koji je podsticao njegovu maštu i maštu Bunkera, da s neverovatnom upornošću kreiraju stotine priča ružeći (univerzalne) američke mitove i gradeći svoj mali (umetnički) mit. Dobro je što je Bukglob pokrenuo ovu ediciju, a loše je što na korici, i dalje, uz cenu u kunama, tolarima i konvertabilnim markama nema i cene u dinarima. Važno je zvati se Ernest, ali je lepo i ne praviti se lud! |
||
Piše: Slobodan Ivkov |
||
Nažalost, i pored toga što pravac od Srbije do Tokija nesporno vodi preko današnje države Rumunije, a koja, samo usput da napomenemo, kao takva država i nije postojala u vreme vlaškog vladara Vladislava Besaraba Juniora (1431 - 1476), među ne samo prisnim poznanicima poznatijeg kao "Cepeš" (ne znači: "proizvođač cepanica" ili kolaca, već "onaj koji nabija na kolčeve") ili, popularnije, "Drakula", izgleda da smo za brendiranje pod našom zastavom njegovog imena, lika i dela kao takvog, definitivno zakasnili. U to sam se lično uverio još pre pet godina kada sam tokom jednog višedenevnog međunarodnog seminara boravio u Drakulinom zamku u Rumuniji. Da razjasnim, teme skupa su bile karikatura i strip, a ne hematologija ili dobrovoljno davanje krvi. Jeste da se irski pisac koji je živeo, radio i umro u Londonu, ali koji u razgovorima ni za živu glavu nije priznavao da je engleski književnik, Bram (skraćeno od Abraham) Stoker (1847 - 1912.), da ne bi zbunjivao čitaoce svog romana "Drakula" (1897.) koji je ova stvorenja proslavio, u njegovom viđenju Transilvanije nije držao istorijskih činjenica "kao pijan plota" i nije baš naglašavao da se i otac Vlada Drakule zvao Vlad Drakul, ali upornim advertajzinškim radom na našem terenu stvari bi se ipak mogle marketinški izdiferencirati i okrenuti u našu korist. Inkriminisani Drakulin otac čije daleke krvne veze sa Srbijom i srpskim plemstvom doduše pominje izvesan broj istraživača (i danas u Bukureštu živi jedan njegov bočni potomak Balučanu Stolnić), takođe se zvao Vlad Drakul (ime sinu "Drakula" je detetu, malom Drakulu, tamo dato od milja, nešto kao: Drakulče ili Drakulić, mali Drakul), ali on svetu, nažalost, marketinški nije toliko zanimljiv. Tja. Ne tvrdim da je čuveni američki filmski režiser Alan Pakula rumunskog porekla, a još manje da mu se otac možda zvao Pakul, no držim da bi možda vredelo tu stvar ispitati i konačno isterati na čistac. Ako smo u vezi sa brendiranjem vlastite imenice "Drakula" i zakasnili, u slučaju da sam sve zaista dobro proučio, stvari mnogo bolje stoje sa našom zaštitom zajedničke imenice "vampir". Za nju mnogi domaći i inostrani poznavaoci jezika potvrđuju da je autentično srpska. Cenim da nama, kao narodu iskusnom po tom pitanju i kao zemlji u kojoj su postmortalne krvopije posle duge i teške borbe za svoj identitet i emancipaciju tokom srednjeg veka, sve do sedamnaestog stoleća od kada, što kod Čajkanovića, što u onovremenim policijskim izveštajima, postoji i zvanična evidencija o našim obračunima sa njima, konačno zasluženo dobile svoj današnji naziv "vampir" (dalekovidost i ispravnost ovdašnje lingvističke orijentacije potvrđuje i to što je rumunska reč "jastrigoj", koja je tamo nekada označavala vampira, u svetu potpuno nepoznata, pa je i ostala samo deo lokalne folklorne tradicije), ne bi bilo ispod časti ni da prisvojimo, brendiramo i standardizujemo njegovog manje poznatog oca. Po našem običaju, zakasnili smo, kao i u slučaju šljivovice, ajvara, pršute, kačamaka, kačkavalja, kajmaka... Tim pre kada uzmemo u obzir dve vesti koje su pre izvesnog vremena obišle svet: prve, da je Drakulin dvorac Bran, posle petogodišnjeg sudskog spora sa državom Rumunijom, vraćen vlasnicima kojima su ga rumunski komunisti silom oduzeli posle Drugog svetskog rata - potomcima dinastije Habzburg, i, druge, da rumunska vlada planira gradnju još jednog zabavnog parka po uzoru na "Diznilend", samo što će se ovde iz razumljivih razloga zvati "Drakulalend" u okviru kojeg će, pored ostalih bogatih sadržaja, biti ustanovljen i "Drakula institut" (kako su nas obavestili, ni on se neće baviti hematologijom, već će koordinisati rad 4.000 svetskih Drakula - klubova. Čak je nedavno i u Hrvatskoj na jednoj stripskoj smotri predstavljen najnoviji stripski album čuvenog belgijskog stripara Hermana Ipena čiji naslov je tamo preveden kao "Drakulinim tragovima - Vlad Nabijač". Inače, nije neobično što se o vampirima prave stripovi. To samo govori o rasprostranjenosti ovog žanrovskog koncepta širom sveta. Kao što se o mrtvacima koji čine zla živima oduvek govori u ljudskim predanjima na svim meridijanima, tako se, od kada strip i postoji, o ovim krvopijama kreiraju i crtane priče: od japanskih mangi do evropskih stripova o japanskim vampirima u vreme samuraja. Na primer, pre više od tri decenije smo u jugoslovenskom časopisu "Strip art" čitali prevedenu epizodu "Samuraja Ugakija" odličnog francuskog stripara Roberta Žižija o japanskim vampirima. Dvojica naših mladih stripara su, sve ovo ispravno sagledavši, pre deset godina došla na bolju ideju. Odlučili su da kreiraju novog vampira. Možda malo brzopleto ostavivši po strani narodnu tradiciju po kojoj je u celoj stvari prvenstveno reč o zloduhu, a ne materijalnom biću, fenomen Luke Vranića je 1996. godine započeo malo poznat sedamnaestogodišnji beogradski stripar Dejan Vujić, u to vreme, podrazumeva se, sa veoma skromnom crtačkom veštinom. No, u stripu se godine ne potcenjuju, pogotovo kada se zna da su tvorci "Supermena" bili i mlađi kada su ga osmislili. Rane radove je zapazio scenarista iz Leskovca Marko Stojanović i, prvo pišući samo za Vujića, a zatim i, zahvaljujući svojoj sposobnosti mobilisanja drugih stripara, ceo projekat proširivši na druge gradove, koncept je razradio.
Luka Vranić je lekar koji se krajem devetnaestog veka sa studija u Beču vraća u svoju Šumadiju, ženi se Marijom, simpatijom iz detinjstva, ali nju na prvu godišnjicu braka na svečanom balu ujede neki gost, vampir iz Engleske. Ona se transformiše, ugrize svog muža, unaokolo se vampiri umnožavaju, a Luka saznaje da je uzrok vampirizma nekakav virus (ovde se oseća snažan uticaj američkog SF pisca Ričarda Metisona i njegovog romana "Ja, legenda"), da u svetu postoje različite organizacije vampira, da je prvi vampir izvesni Sektus, itd. Ono što je zanimljivo su istorijski događaji u kojima se zatiče naš vampir (Prvi i Drugi svetski rat, povlačenje preko Albanije, proboj Solunskog fronta, on beži u emigraciju i vraća se tek posle Titove smrti...) i ličnosti koje susreće. Luka je monarhista i četnik, nailazi na Živojina Mišića, Dražu Mihailovića, Tita, Karađorđa, Nikoletinu Bursaća, Marka Kraljevića, streljaju ga sa likovima iz TV serije "Otpisani" (pretpostavljam, za razliku od njih, njega neuspešno, ili bar sa promenljivim uspehom)... U ovakvom pristupu i načinu razmišljanja oseća se posredan uticaj italijanskih, "Bonelijevih", naravno onih uspelijih stripova, prvenstveno postmodernističkih "Dilana Doga" i "Kena Parkera". Scenarista je ovaj svoj pristup u objavljenom stripskom manifestu okarakterisao kao "istorijski horor", pa mu ni mi nećemo protivrečiti. Svaku inicijativu da se napravi originalan domaći lik treba pozdraviti, pogotovo kada se ona realizuje u uslovima u kojima stripski i novinski izdavači ne investiraju u domaće autore jer u tome ne nalaze brz i neposredan finansijski interes. No, potpuno ostvarenje ovakvih ideja je bez njihove pomoći nemoguće, i tu se krug zatvara. Uostalom, uprkos relativno bogatoj pisanoj građi i dokumentaciji, od Vukove, preko Čajkanovićeve, do manje dostupne policijske koja se bavila "terenskim evidentiranjem", a o kojoj najviše znamo iz "Politikinog zabavnika", ne postoji i zadovoljavajuća srazmera u vizuelizaciji ove zanimljive teme. Za pola veka srpske televizije svega nekoliko TV filmova od kojih je možda najznačajniji "Leptirica" Đorđa Kadijevića - i to je sve. U likovnoj umetnosti - skoro ništa. U stripu? Povremene "čorbine čorbe čorbe" stereotipnih zapadnih stripova o vampirima i vizuelnih predstava aktera proisteklih iz vizija Brama Stokera sa par hiljada kilometara razdaljine. Jedan od časnih izuzetaka: parodija vampira kao organizatora legalnih dobrovoljnih davalaca krvi i volontera - sakupljača boca sa plazmom iz italijanskog "Alana Forda". Razrađeni koncept "Luke Vranića" zasnovan je na entuzijazmu pomenute dvojice inicijatora, a prvenstveno na energiji, ove godine na beogradskom Salonu stripa u SKC-u najnagrađivanijeg scenariste Marka Stojanovića, na angažmanu uloženom za nekomercijalno pridobijanje crtača za ideju. Sasvim je razumljivo što u tim ranim radovima, kratkim pričama sabranim u "Postelju od gloga", u album skoro duplo deblji od standardnih, u broširano izdanje koji su posle mnogo godina čekanja na izdavača konačno objavili niški studenti i za koji je, sasvim primereno žanru, naslovnu stranicu visokoprofesionalno kreirao Aleksa Gajić, nema izuzetnih radova (ističu se crtači Saša Arsenić, Miloš Nicić i Jovan Ukropina), no svih 18 kratkih priča scenariste Stojanovića je veoma korektno "spakovano" i, što je najvažnije, primećuje se polako ali sigurno napredovanje u svakom pogledu. Prošlo je već deset godina od iniciranja i predstavljanja javnosti ovog, za sada poslednjeg srpskog stripskog vampira "Luke Vranića", pet godina od postavljanja sajta o njemu (www.geocities.com/luka_vranic) koji se izgleda već godinama nije dopunjavao, kao i premijernog štampanja pojedinih crtanih priča istog scenariste i različitih crtača u niškom časopisu "Strip presing", te godinu dana od izlaska iz štampe u celini mu posvećenog prvog izdanja "Postelja od gloga", a Luku i dalje crtaju. Poslednji put smo ga, posle nekoliko sezona pauze videli jula ove godine u zajedničkom stripu nastalom od strane čak četrnaestorice autora, a objavljenom u katalogu nedavno završene osme leskovačke stripske smotre. Luka živi! Ako! (ovo je proširena i "Strip vestima" prilagođena verzija isto naslovljenog teksta, prvobitno objavljenog u rubrici Kultura, na str. 41-42 nedeljnog časopisa "NIN" br. 2907 od 14. septembra 2006. godine; izdavač "NIN d. o. o.", Beograd) |
||
Autor: Zoran Janjetov |
|
Piše: Zoran Đukanović |
|||
Dva možda najeksponiranija ženska lika u klasičnom avanturističkom stripu su Aleta, žena princa Valijanta i – Modesti Blejz. Kažem klasičnom jer Holdavejeva i O’Donelova Modesti Blejz to već poodavno jeste. Zajedničke Aleti i Modesti jesu crte dominantne ličnosti i na tome (i na još koječemu drugome) nadgrađen sindrom izuzetnosti. Razlike nisu ništa manje zanimljive. Zlatokosa Aleta je simbol dana i porodice, ona je Fosterov ideolog i omogućila mu je ozbiljno žanrovsko pomeranje Princa Valijanta od istorijsko-pseudoistorijskog stripa ka porodičnom. Modesti je drugo. Njena ličnost je boje noći. Ona je oličenje nečega nedosegnutog, što izmiče kao sumrak ili senke.
Šta još izmiče u Modesti Blejz? Ipak, ovo je strip i dana i noći, a danju se senke povlače u prevoje tkanina. Pri njihovom povlačenju izmiče nam ono što još ostaje gotovo opipljivo, tek nešto dalje od naših vrhova prstiju. Ako ga uspemo izgovoriti, neće nam delovati kao nešto što nismo znali. No, stvar je u tome da sve vreme nije bilo izgovoreno. Izmiče nam i ostaje prisutna najvažnija priča u Modesti Blejz, ljubavna priča o Modesti i Viliju Gervinu, priča koja ne može da se okonča jer nije istinski ni započela. Ovaj tok, paralelan sa njihovim svesnim životima, pretače se u saspens odložene ljubavi. Njihov polazak u akciju ima gotovo eksplicitan erotski sadržaj – umesto da se svlače, oni imaju ritual odevanja jednog pred drugim.
Za razliku od lakoće Romea Brauna, Holdavej je znao da zaroni u psihologiju Modesti i, udružen sa O’Donelom, načini od nje jedan od radikalno samosvesnih ženskih likova. Nedostaje joj samo jedna presudna pomisao – da treba da vodi ljubav sa Vilijem Gervinom. U suprotnom, oboje su prinuđeni da grade simbolične zamene i da, kao u melodrami, ne znaju šta čine. Ma koliko, inače, odbacivao psihoanalizu kao univerzalni hermeneutički kalauz, zaista je teško poreći da avantura u Modesti Blejz postoji na način beskonačno odloženog koitusa između glavnih protagonista. Da se vratim izuzetnosti kraljice Alete i Modesti, koju Vili zove “princezo”. Za razliku od Alete, sama Modesti nije kič (zadržavam se striktno u domenu Holdavejevog opusa), ali je njen lik veoma pogodan za čitalačku kič identifikaciju. Upravo u njenom liku očituje se sva težina razlike između fikcionalnog i realnog konteksta. Ono što jeste motivaciono opravdano u delu, postaje banalnost ako ga pokušamo doslovno preneti u kontekst naših života. Stoga, vi koji čitate pre svega da biste projektovali likove u sebe, čuvajte se, posle čitanja neće biti ni Holdaveja ni O’Donela da vam pomognu. Modesti Blejz svakako nije Gospođa Bovari, ali čitateljke, a i čitaoci ovog stripa, mogu da pate od onoga što je poznato kao bovarizam. Na Modestinom nerešenom konfliktu – da ga nazovem “Modestin sindrom” – moguće je straćiti čitav jedan život, ali je on, konflikt, isto tako je dobar za napinjanje pripovedačkog luka u ovom sjajnom stripu. Osetljivost ravnoteže mita o Modesti pokazuje se ne samo u rizicima čitalačke recepcije nego i u produžavanju serijala, nakon Holdavejeve smrti u saobraćajnoj nesreći. Da i fikcija može straćiti svoje mogućnosti pokazali su Enrik Romero, Džon Barns i Nevil Kolvin. Romero je svakako najodgovorniji što je latentnu kič recepciju uneo u srce samog dela. Otud se sve posle Holdaveja može tretirati kao šum u prijemniku vrednosti ovog dela; u Romerovom slučaju, čak, kao nesnosno krčanje. Interakcija scenarija i crteža je povratno delovala na O’Donela u svim navedenim slučajevima. Iako on sam nije verovao da je strip medij u kome je moguće nijansiranje likova, Holdavej ga je, u njihovoj autorskoj simbiozi, demantovao, a neuspeli nastvaljači su, pak, dali O’Donelu za pravo. No, time su, takođe, upravo potvrdili radikalnost i veličinu Holdavejevog iskoraka, miljama daleko od njih. (“NIN”, Beograd, 19. jul 1991) P. S. Ovo je poslednja kolumna koju sam tokom šest godina kritičarskog rada u “NIN-u” objavio. Obratite pažnju na datum, 19. jul 1991. Čujete li nešto? Da, to sat otkucava, vreme ističe, sat na tempiranoj bombi mog života. Manje od mesec dana kasnije, od 12. avgusta 1991. živeću u Holandiji. Taj period od tri i po nedelje je nešto duži od rata u Sloveniji, ali svakako kraći od rata u Hrvatskoj koji je tek počinjao, i mnogo kraći od rata u Bosni i ratovima koji su usledili. Da li se uopše iko više seća da je bilo nekakvih ratova? Naravno, 12. avgusta 1991. nisam znao da ću živeti u Amsterdamu sve do danas. Pet godina kasnije postaću holandski državljanin i uzeću holandsku nacionalnost, do koje mi je stalo kao do bilo koje nacionalnosti, hoću reći ni malo. Prozori moje sobe gde ove misli danas pretvaram u digitalni oblik gledaju na Erasmus park. Nazire se iza mojih leđa: www.stripovi.com/ViewColumn.asp?ID=12. Park Erazmo ili Erazmov park, tako bi ga zvali mi koji transkribujemo imena u neke čudne domaće oblike, začudili bi i sigurno obradovali Erazma Roterdamskog, mog heroja sumnje još od studentskih dana. Obradovali bi ga zato što je bio kosmopolita i lingvista, nasmešio bi se na činjenicu da njegovo ime u jednom jeziku ima padešku promenu kroz sedam oblika. Moj Erazmo, koji se u vlastitom životu uvek kretao između uloga junaka sumnje i bespomoćnog junaka, tokom jednog putovanja ne dužeg od dve nedelje doživeo je susret sa nebeskom svetlošću (X Files, see: abduction), počeo i pre kraja puta završio knjigu Pohvala ludosti, jednu od najboljih knjiga ikad napisanih o ljudskoj iracionalosti. Zahvalan sam Erazmu, mislim parku Erazmo. Njegovo ogromno drveće gleda pravo u moje prozore i već godinama čini moj život u Holandiji zeleno-šumećim, bar kada pišem. Naročito po kišnom i vetrovitom danu kakav je ovaj. Nedostajaće mi kolumna koju je pisao Cecile Quintal. |
|||
Piše: Zoran Đukanović |
|
HERMANN - KAKO DA AVANTURA PRESTANE DA BUDE „OBIČNA” Prošlog utorka na sajtu www.stripovi.com dobili ste novo poglavlje knjige koje sada ima više na webu nego po antikvarnicama. Esej se bavi Hermannovom karijerom od početka do zenita. Njegova hiperprodukcija iz novijeg vremena, na vašu sreću, nije ušla u razmatranje. Time se Hermann inovator epancipuje od Hermanna rutinera, pa se bavimo onim prvim. Naslov eseja je dugačak, za boga miloga! Ali, zato ćete laše pogoditi gde da kliknete. Hajde malo, obuzdajte maus u ručici, naberite obrve, skoncentrišite se, ovde je: Hermann - kako da avantura prestane da bude „obična”. * * *
|
|
Uređuje: Marko Ajdarić |
|
|
|
Autor: Darko Macan |
|
Strip vesti |
|
| Na blogu Q STRIP Darka Macana ima puuuno vesti i zanimljivosti a Strip vesti vam uvek prenesu jednu kao malu drašQalicu: Omukae desu #1 Najbolja od svih ovih mangi, i to za dva koplja. Jednostavan i čitak crtež, lak pozadinski humor i vješto pripovijedanje. No glavni adut su dirljive, obične priče u neobičnom kontekstu agencije za skupljanje umrlih duša koje neka čežnja još veže za ovaj svijet. Priključenje još jednog člana ekipi na kraju trećeg dijela prijeti mogućom sapunicom, ali ostaje za vidjeti... Omukae desu je samo polovica sveske, ostatak je popunjen dvjema samostojnim romansama, također čitljivim, zabavnim i dirljivim. Vrijedno čitanja, i praćenja. (manekineko)
|
|
Strip vesti |
|
STRIPOVI KOJI REDOVNO IZLAZE: A STAR IS UNBORN (UnBornStar)
unbornstar.blog.hr/ BLIC STRIP (Marko Somborac) www.blic.co.yu/blic/strip BUZZ & FZ (Gudvin) www.screaming-planet.com/comics.php?area_id= ČAROBNJACI (Niko Barun) www.tportal.hr/stripovi/carobnjaci KUĆA STRAHA (Jurica) www.kajgod.co.nr/ MALI MEUR (Vladislav Gajski) www.plastelin.com/index.php?option=com_content&... MARTINA MJESEC (Macan - Sudžuka) www.stripovi.com/martinamjesec.asp MISTER MAČAK (Macan - Bob) www.stripovi.com/mistermacak.asp NETOVCI (Niko Barun) www.t.ht.hr/netuskoli/5-5.html OVERKLOKING (Dubravko Mataković) iskon.hr/webcafe/matakovic/ SERGEJ (Darko Macan) www.zmcomics.co.yu/sergej SIVI GRAD (Rico) www.stripovi.com/sivigrad.asp SOB SA SOBOM (Sonjecka) www.stripovi.com/SobSaSobom.asp STRIP "DAN"-a (Simon Vučković - Mirko Zulić) www.dan.cg.yu/stripovi.php SvRBI iU SVEMIRU (Milivoj Kostić) vigled.sky.prohosting.com/ ŠTEFICA Jambriščak, prijateljica noći koja je previše znala" (Nik Titanik) www.niktitanik.com STRIP ČASOPISI ZA DOWNLOAD ZONA 9 (Udruženje strip autora Crne Gore) STRIPOVI KOJI SE REDOVNO DISTRIBUIRAJU E-MAIL-om SAMONIKLI KOROV STRIP (Franja Straka) STRIPOVI SA ZAOKRUŽENOM PRIČOM Bilo jednom u Makarskoj (Dalibor Brdar) STRIPOVI DOMAĆIH AUTORA NA STRANOM JEZIKU ACTION TRIP COMICS (Jojić - Grabović - Solanović) STRIPOVI KOJI VIŠE NE OBNAVLJAJU SVOJE STRANICE JOHN'S PARADISE (Saša - Venes) |
|
Autor: Mladen Oljača |
|
Priredili: D. Banjanin i M. Ajdarić |
|
| Grafička novela "Nadzirači" u izdanju Belog puta PRIČA O SUPERHEROJIMA I STRIP O STRIPU Izdavačka kuća Beli put predstavila je na 4. salonu stripa u SKC nova izdanja biblioteke "Grafičke novele", knjigu broj jedan - "Nadzirače", Alana Mura i Dejva Gibonsa i knjigu broj jedanaest "V kao Vendeta". Urednici ove kuće najavili su i izlazak iz štampe knjige "Put u Tulum" Federika Felinija, biblioteku knjiga sa francuskog govornog područja "Integrali", kao i biblioteku "Veliki klasici", u okviru koje će se u prvom kolu pojaviti crno-bele knjige o pet klasičnih super junaka poput Fantoma ili Flaša Gordona. Prvo, originalno izdanje grafičke novele "Nadzirači" pojavilo se davne 1986. godine. Nastala po početnoj zamisli Alana Mura, da oživi serijal o superherojima, ova knjiga prema mišljenju velikog broja strip kritičara, utire put za novo poimanje stripa, donevši mu novu publiku. Inspirisan Orvelovim romanom "1984", Mur odlazi mnogo dalje, rekonstruiše i stvara alternativnu stvarnost u kojoj se i dalje vodi hladni rat između Amerike i Rusije, a postoji stalna opasnost od globalnog uništenja. U takvom svetu, penzionisani superheroji uzimaju aktivno učešće u događajima od sudbonosnog značaja. - "Nadzirači" su, zapravo, roman koji je intenzivnije ilustrovan. Pored toga ovaj ambiciozan poduhvat sintetisao je i druge raznovrsne elemente, poput isečaka iz novina ili provlačenja autopoetičkih stanovišta o stripu, tako da se može reći da je ovo zapravo i neka vrsta stripa o stripu. Upravo iz tog razloga, prevođenje ove grafičke novele bio je pravi izazov, pogotovo kad se uzme u obzir ostrašćenost strip fanova po pitanju prevoda ovakvih izdanja - rekao je Goran Skrobonja, urednik i prevodilac Belog puta. Poklonici grafičkih novela imaće, osim ilustrovanih avantura Dr Menhetna, Kapetana Atoma, Ozimandijasa, Noćne sove, Plave bube i ostalih, priliku da zavire i u beleške autora u kojima su čitaocima na uvid ponuđene osnovne premise sveta "Nadzirača", kao i linija nastanka i razvoja glavnih likova. Bojana D. Belčević  Objavljeno: DANAS, Beograd, 05.10.2006.godine NAGRADA JOŠKU MARUŠIĆU ZAGREB - Joško Marušić, ugledni autor stripova i filmova, nagrađen je na festivalu "3rd China International Cartoon and Digital Art Festival 2006" za animirani film "U susjedstvu grada". Prije ove posebne nagrade žirija na festivalu u Kini (koji traje od 28. rujna do 3. listopada), film je bio u službenoj selekciji na 12 međunarodnih festivala animiranog i kratkog filma. Marušić je već nagrađivan svjetskim i domaćim nagradama, a najpoznatije priznanje dobio je animirani film "I love you too", koji je uvršten u 84 najbolja filma u povijesti animacije. [L. Ž.] Objavljeno: VJESNIK, Zagreb, 02.10.2006.godine O KAKO ОДМАЗДА / V FOR VENDETTA САД, Германија, 2006 РЕАЛИЗАЦИЈА Режија: James McTEIGUE Сценарио: Andy&Larry WACHOWSKI, based on the Comic by Alan Moore and David Lloyd Кинематографер: Adrian BIDDLE Монтажа: Martin WALSH Музика: Dario MARIANELLI Продуценти: Joel SILVER, Grant HILL, Andy&Larry WACHOWSKI Продукција: WARNER BROS./Silver Pictures/Anarchos Productions c/o Warner Bros. Studios, 4000 Warner Blvd, Building 90, Suite 1, USA-Burbank, CA 91522 Colour/35mm/Cinemascope/Dolby Digital Времетраење: 132 min. Јазик: англиски УЛОГИ Natalie PORTMAN (Evey Hammond) Hugo WEAVING (V) Stephen REA (Inspector Eric Finch) Stephen FRY (Gordon Deitrich) John HURT (Chancellor Adam Sutler)СОДРЖИНА Филмот е слободно базиран врз книгата „1984“ на Џорџ Орвел. Дејството се одвива во футуристичка Британија, во која сега владее тоталитарна влада. По завршувањето на една нуклеарна војна, земјата ја презема фашистички режим. Странци, хомосексуалци и целата политичка опозиција се убиени во концентрациони логори. Неколку мажи се подготвуваат да ја силуваат младата Иви, но се вмешува една маскирана фигура, спасувајќи ја од ситуацијата опасна по нејзиниот живот. Човекот познат само под псевдонимот О/V ја носи во неговото скривалиште, од каде што овој радикален анархист врши секакви видови терористички акции и саботажи во обид да го сруши авторитарниот режим... Џејмс МЕКТАЈГ, режисер Џејмс Мектајг работел како асистент на режија во Австралија до средината на 90-те (на филмовите ДА ИМАШ ПА ДА НЕМАШ, 1996, режија Џон Хилкот и РАЈСКИОТ ПАТ, 1997, режија Брус Бересфорд). Потоа се преселил во САД каде што продолжил да го работи истото за режисери како: Џорџ Лукас (ВОЈНАТА НА ЅВЕЗДИТЕ, ЕПИЗОДА 2 - НАПАД НА КЛОНОВИТЕ, 2003), Алекс Пројас (МРАЧЕН ГРАД, 1998), а особено за браќата Енди и Лари Вачовски во нивната трилогија МАТРИКС (МАТРИКС, 1999, ПОВТОРНО НАПОЛНЕТ МАТРИКС и РЕВОЛУЦИИТЕ МАТРИКС, 2003). О КАКО ОДМАЗДА е неговиот деби како самостоен режисер. Едриен БИДЛ, кинематографер Роден на 20 јули 1952 во Лондон. Умрел на 7 декември 2005 во Лондон (од срцев удар, токму по завршувањето на филмот О КАКО ОДМАЗДА. Водечки британски кинематографер, најпознат по неговата работа со режисерот Ридли Скот. Бидл ја започнал својата кариера како асистент на камера во првите два филма на Скот, ДУЕЛИСТИТЕ (1977) и ВОНЗЕМЈАНИН (1979), пред да стане кинематографер на рекламни спотови. Неговиот прв целовечерен филм во тоа својство беше филмот ВОНЗЕМЈАНИ (1986) на Џејмс Камерон, продолжение полно со акција, по којшто следуваа малку полесните, посветли слики на два шармантни, полни со фантазија филмови, оној на Роб Рајнер НЕВЕСТАТА ПРИНЦЕЗА (1987) и авантуристичкиот на Џорџ Лукас-Рон Хауард ВРБА (1988). ФИЛМОГРАФИЈА (избор) О КАКО ОДМАЗДА (2006); АМЕРИКАНСКО ПРОГОНУВАЊЕ (2005); БРИЏИТ ЏОНС: НА РАБОТ НА УМОТ (2004); ШАНГАЈСКИ ВИТЕЗИ (2003); ЦАРСТВОТО НА ОГНОТ (2002); МУМИЈАТА СЕ ВРАЌА (2001); 102 ДАЛМАТИНЦИ (2000); ТОЧКА НА ПРИТИСОК (1999); МУМИЈАТА (1999); СВЕТЕЦ (1998); ДЕТЕТО НА КАСАПИНОТ (1997); 101 ДАЛМАТИНЕЦ (1996); 1492:ОСВОЈУВАЊЕ НА РАЈОТ (1992); ТЕЛМА И ЛУИС (1991); ВИСОКОТО МОМЧЕ (1989); ВРБА (1988); ВОНЗЕМЈАНИ (1986). Objavljeno na sajtu festivala: 27. Manaki Brothers film Festival |
|
Autor: Simon Vučković |
|
Priredio: M.Ajdarić |
|
National Liberty Museum's Entry Details What is a "Caretoon": It is an original cartoon that reflects one of three positive themes: 1) Appreciation for Diversity, 2) Interfaith Understanding, 3) Conflict Resolution Who should enter: The Caretoon Contest is open to anyone interested in participating. All ages and levels of artistic ability are invited to submit an entry(ies). Deadline for entries: October 30, 2006 Judging: Entries will be judged in two categories: Adults (age 18 or older) and Students (under age 18) Caretoons will be judged by a panel of professional cartoonists, educators, Museum staff and others. Entries will be judged on creativity, originality and message. All judges' decisions are final. Prizes: A $1000. prize will be awarded in each of the two categories. How to create a Caretoon: A Caretoon must be your original creation. Caretoons featuring copyrighted or pre-designed clip art or other images are not acceptable. You can create your Caretoon freehand or electronically. Caretoons may be created in black & white or in color. Caretoons must include a graphic; text is optional. Each Caretoon must be presented on a separate 8.5 x 11 sheet of paper. Caretoons may be any size provided they fit on an 8.5 x 11 sheet. How to enter the contest: There are no entry fees; no purchases of any kind are required. Print out and complete a Caretoon entry form from www.libertymuseum.org. There is no limit to the number of Caretoons you may submit. Print your name on every Caretoon exactly how it appears on your entry form. If you are submitting your Caretooon(s) via email, attach your entry form and each Caretoon in jpeg format: must be 300 dpi; no larger than 8.5 x 11. How to submit your entry: Caretoons may be submitted by mail, in-person, or by email. Mail to: Caretoon Contest, National Liberty Museum, 321 Chestnut St., Philadelphia, PA 19106 In Person: Bring your Caretoon & Entry Form to the Museum. Hours are 10am-5pm, Tuesday –Sunday. Beginning Memorial Day, the Museum is open 7-days a week. You will receive FREE admission* if you bring an original Caretoon. Email: Caretoons@libertymuseum.org *Free admission applies to individual/family visitors only. Excludes guided group tours. Usage rights: Caretoons will not be returned to their creator. The Museum reserved the right to display and/or publish any and all Caretoon entries. The creator will be credited for the work wherever his or her Caretoon appears. All entrants receive free membership to the National Liberty Museum and copies of any publication in which their Caretoon appears. Located just steps away from the Liberty Bell and Independence Hall at 321 Chestnut Street, Philadelphia, PA 19106 Ph: 215-925-2800 Fax: 215-925-3800 www.libertymuseum.org ECOCARTOONS 2006 - INTERNATIONAL CONTEST OF ECOLOGICAL GRAPHIC HUMOR/ LIMA - PERU / ECOCARTOONS 2006 The «Pontificia Universidad Católica del Perú» and the «Grupo de Apoyo alSector Rural» convoke the Sixth International Contest of Ecological Graphic Humor «ECOCARTOONS 2002»Caricaturists, graphic artists in general, amateurs and professionals are called together, without age limit from all over the world. • The principal theme of the contest is: The trade in the world. • The works must reflect ideas related to the ecology with humor or satire. • Evaluation is based on how well representation of humor and satire is esthetically reached, language can be direct as well as symbolic. • The technique is totally free. • Each participant can present an ilimit unpublished works in format A4 (21 x 30 cm) • The works must not contain text elements (works made by computer, laser printings or photocopies will not be accepted). Information about the name of the author, local address, E-mail or Web address and country of origin must be indicated in the reverse of the sheet. • Each participant confirms with the delivery of his works the acceptance of the bases and that they will be part of the exhibition the day of the awards ceremony, as well as part of itinerary exhibitions in cities of Peru and in different countries. All works will represent their country of origin in the museum of graphic ecological humor of the Pontificia Universidad Católica del Perú. • The jury will be integrated with members of sponsors institutions and enterprises, event organizers and the best representative personalities of graphic humor in our country. The decisions of the jury are unappealable. • Deadline is on 15 Nov(2006). Works awarded will be announced Jan 15(2007), in an official ceremony at the Cultural Center of the Pontificia Universidad Católica del Perú. The organizers of the event will inform the winner by telephon, e-Mail or through the embassies or consulates. • The post delivery must be in flat packages. Do not roll or bent your works. They must not be put in frames or glass. The organizers do not assume responsibility for damage of the delivery. The delivery costs will be afforded by the sender. Local post register on the stamp will be considered in the deadline. After that date, works will be refused. • Prizes: First Price: US$ 500.00 and honour diploma. Second Prize: US$ 250.00 and honour diploma Third Prize: US$ 250.00 and honour diploma • Works must be sent to the following address: GRUPO PUCP - ECOCARTOONS Av. Universitaria Cdra. 18 s/n. LIMA 32 – PERÚ Telefone:6262000-5050 Second BAKU International Cartoon Contest-2006 THEME: Sport Deadline: November 15, 2006. 1. CONTEST: open to all cartoonists from the world 2. Works can be sent by E-mail to: olimpiya_dunyasi@mail.ru with author�s short biography, Name, Address, Telephone, Email & Photo. Works should be 1000 pixel, Jpg format and 100 dpi. Amount of pieces: Each participant will be able to send up to 5 Cartoons The catalogue of the festival will be dedicated to those artists whose works showcased in the exhibition. 3.results: November 27.2006 Prizes: First prize:200 US $ Second prize:150 US $ Third Prize:100 US $ Address of the Contest secretariat: Yusif Safarov str.21, Baku-AZERBAIJAN Call for Entries: 2007 Hong Kong International Poster Triennial Hong Kong, China 27 September 2006 Above: You can access the Call for Entries through the Hong Kong Heritage Museum website. The Hong Kong International Poster Triennial is a major event of the Hong Kong Heritage Museum to document the development of international poster design and to celebrate its achievements at regular intervals. It is structured in 3 parts: a competition, an exhibition and a symposium. The "2007 Hong Kong International Poster Triennial" is the third time the Museum has organised the Triennial in accordance with the guidelines endorsed by the International Council of Graphic Design Associations (Icograda). Over 600 exhibited works from 40 countries/regions at the Triennial 2001 and 2004 provided an overview of the new trend of poster design and the cultures of various regions. To promote cultural exchange with mainland China, selected highlights from the Triennial s award-winning works had been showcased at the Guangzhou Museum of Art and the Shanghai Library, where they were well received by visitors in 2005 and 2006. The event is jointly presented by the Leisure & Cultural Services Department and the Hong Kong Designers Association. Deadline: All entries must arrive before 17:00, 15 January 2007 Please visit and download from the Hong Kong Heritage Museum web site: http://hk.heritage.museum . For further information please contact: T. (852) 2180 8118 / (852) 2180 8117 F. (852) 2180 8222 / (852) 2180 8111 triennial@lcsd.gov.hk |
|
Strip vesti |
|
|
|
Ako znate nekog ko bi bio raspoložen da svakog petka dobije email sa STRIP VESTIMA, pošaljite njegovu email adresu ili mu predložite da se on sam javi i tako upiše na mailing listu. e-mail: zmcomics@neobee.net; web: www.zmcomics.co.yu i stripvesti.50webs.com; adresa: Zlatko Milenković, Pariske komune 31, 21000 Novi Sad STRIP VESTI SU BESPLATNE Ako ne želite da ubuduće dobijate STRIP VESTI, jednostavno odgovorite na ovaj email i u naslovu (subject) napišite ODJAVA. |